Ağız Armonikası

Bir ucundan tutturulmuş, öteki ucu ise üflenince serbestçe titreşen bir dizi metal dilcikte oluşur. Her dilin perdesi, borulu orgda, obuada ya da öteki borulu-dilcikli çalgılarda olduğu gibi, içindeki hava sütunuyla değil de, dilin kendi uzunluğuyla ayarlanmıştır. Birbirine yakın iki sıra halinde bulunan dilcikler, delikli bir tahta kutu içine yerleştirilmiştir. Tahta kutu, üzerine genellikle kabartma süsler ve yapımcının adı bulunan hafif bir metalle kaplıdır. Çalgı, çalınırken tek elle tutulabilecek kadar küçüktür ve yarım sesleri çıkartmak için içine hava üflenir ya da çekilir. Çalan, kullanmak istemediği dilcik boşluğunu örtmek için dilini kullanır. Ağız armonikasının pompalı ağız mızıkası adıyla tanınan modelleri de vardır. Bunlarda iki diziyi birbirinden ayırmak için parmakla çalışan bir düzen bulunur.

Ağız armonikasını 1821 yılında Almanya’da C.F.L. Buschmann tarafından bulunduğu sanılmaktadır. Buschmann, çalgısına Mundaoline adını verdi.