Kulak

İşitme organıdır.



İşitme süreci başın dışında bulunan kulakkepçesinden başlar. Kulakkepçesi ses dalgalarını toplar ve bu ses dalgalarının hangi yönden geldiğini belirler. Kulakkepçesi ile dışkulak yolu dışkulağı oluştururlar. Dışkulak yolunun sonunda ortakulak vardır. Burası içi havayla dolu dar bir boşluktur. Dışkulak ile ortakulağı kulak zarı denilen ince bir ayırır. Ses dalgaları kulak zarına geldiği zaman bu zarın titreşmesine neden olurlar. Titreşim buradan minik bir kemik zinciri üzerin-den ortakulağı geçer. Bu zincirin sonunda titreşim başka bir zara (oval pencere) gelir. Ortakulağı içkulaktan ayırır. Zincirdeki ilk kemik çekiç kemiğidir ve kulak zarının iç yüzüne yapışık durumdadır. Çekiç kemiğinin başı zincirin ikinci kemiği olan örs kemiği ile birleşir. Örs kemiği de üzengi kemiğine bağlanır. Üzengi kemiği oval pencereye aynen uyar ve zincirde tamamlanmış olur. Ortakulak boşluğu östaki borusu ile boğazın arka yanına bağlantılıdır. Bu da ortakulak boşluğundaki havanın sürekli yenilenmesini sağlar. İçkulak kemik içindeki bir takım boşluklardan yada oyuklar-dan oluşmuştur. Bu boşluklara dolambaç denir. Dolambacın iki ana bölümüne salyangoz ve yarım daire kanalları denir. Yarım daire kanalları denge mekanizmasının önemli bir bölümüdür. Salyangoz ise, iç kulağın işitme ile ilgili bölümüdür. Salyangozun en önemli bölümü, salyangoz boyunca uzanan ve boyu 3 cm. yakın olan temel zarı denilen doku şerididir. Temel zarı üzerinde bir takım çıkıntılar uzanır. Bunlar korti organını oluşturur. Korti organında sinir tanecikleriyle birleşen binlerce tüycük vardır. Bu organ ses titreşimlerinin mekanik enerjisini elektrik itkilerine dönüştürür ve bu itkileri beyne yollar.